Sakrament pokuty

"Wieczorem owego pierwszego dnia... przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzeki (do Apostołów): "Uweźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (J 20, 19. 22-23).

Z sakramentu pokuty i pojednania można skorzystać w naszym kościele ½ godziny przed każdą Mszą świętą w niedzielę i w dni powszednie.

Ponadto istnieje możliwość przystąpienia do spowiedzi św. z okazji I piątku miesiąca w następujących terminach:

• w pierwszy czwartek od 16⁰⁰ do 17⁰⁰ - wszystkie dzieci z Zespołu Szkół w Gaci - młodzież szkół gimnazjalnych,
• w I piątek od 15³⁰ do 17⁰⁰ - wszystkie dzieci z Zespołu Szkół w Gaci oraz młodzież i dorośli.

Ponadto z okazji Bożego Narodzenia i Wielkanocy organizowana jest spowiedź w następujących godzinach: od 14⁰⁰ do 17⁰⁰.

Prosimy bardzo serdecznie o jak najgłębsze przygotowanie się do sakramentu pokuty i pojednania (korzystając z modlitewnika). Zachęcamy do częstego jego przyjmowania oraz do nie odkładania spowiedzi w okresie przed świątecznym na ostatnią chwilę.
Dodatkowe terminy spowiedzi okolicznościowych np. z okazji Wszystkich Świętych i Odpustu  zawsze są podawane w informacjach parafialnych.

Warunki dobrej spowiedzi:

1. Rachunek sumienia
2. Żal za grzechy
3. Mocne postanowienie poprawy
4. Szczera spowiedź
5. Zadość uczynienie Panu Bogu i bliźnim

FORMUŁA SPOWIEDZI

Penitent: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Kapłan: Na wieki wieków. Amen.

P: W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

K: (czyni znak krzyża nad penitentem) Bóg niech będzie w twoim sercu, abyś skruszony w duchu wyznał swoje grzechy.

P: Amen. Ostatni przystępowałem do spowiedzi świętej..., pokutę zadaną odprawiłem, Jestem /można podać kilka informacji na temat swojej sytuacji / Pana Boga obraziłem następującymi grzechami: (następuje wyznanie grzechów)

P: (po zakończeniu wyznawania grzechów). Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie serdecznie żałuję, obiecuję poprawę a ciebie ojcze duchowny proszę o rozgrzeszenie i pokutę. (następuje rozmowa, pouczenie penitenta i wyznaczenie pokuty)

K: Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła, I ja odpuszczam tobie grzechy w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

P: Amen.

K: Wysławiajmy Pana, bo jest dobry.

P: Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki.

K: Pan odpuścił tobie grzechy. Idź w pokoju.

P: Bóg zapłać.

Z CZEGO SIĘ SPOWIADAĆ?

Grzech

Grzech jest wykroczeniem przeciw rozumowi, prawdzie, prawemu sumieniu; jest brakiem prawdziwej miłości względem Boga i bliźniego z powodu niewłaściwego przy­wiązania do pewnych dóbr. (KKK 1849)

Ciężar grzechu

W tradycji Kościoła rozróżnia się grzechy śmiertelne i grzechy powszednie.

GRZECH ŚMIERTELNY: Jest to grzech, który dotyczy tzw. poważnej (ciężkiej) materii (przekroczenie przynajmniej jednego z Bożych przykazań) i popełniony został z pełną świadomością i całkowitą zgodą. Jego skutkiem jest odwrócenie się człowieka od Boga, który jest jego celem i szczęściem.

GRZECH POWSZEDNI: Popełniony jest wtedy, gdy w materii lekkiej nie przestrzega się normy prawa moralnego lub, gdy nie przestrzega się prawa moralnego w materii ciężkiej, lecz bez pełnego poznania czy całkowitej zgody. Pozwala on trwać miłości między człowiekiem i Bogiem, choć ją obraża i rani (zob. KKK 1854 -1864).

Grzechy główne

Grzechy, które powodują inne grzechy oraz wady. Zalicza się do nich: PYCHĘ, CHCIWOŚĆ, ZAZDROŚĆ, GNIEW, NIECZYSTOŚĆ, ŁAKOMSTWO, LENISTWO.

Grzechy cudze

Grzechy innych osób do których przyczyniamy się:

• uczestnicząc w nich bezpośrednio i dobrowolnie
• nakazując je, zalecając, pochwalając lub aprobując
• nie wyjawiając ich i nie przeszkadzając im, mimo, że mamy taką możliwość i jesteśmy do tego zobowiązani
• chroniąc tych, którzy popełniają zło (KKK1868)

WARUNKI SAKRAMENTU POJEDNANIA

Rachunek sumienia

Refleksja zmierzająca do uświadomienia sobie treści, okoliczności, motywów popełnionych grzechów w okresie od ostatniej spowiedzi do chwili obecnej. Rachunku sumienia dokonuje się w oparciu o Dekalog i naukę moralną Chrystusa.

Żal za grzechy

Skrucha przeżyta w zetknięciu z prawdą o własnej grzeszności oraz wiarą w nieskończoność miłosierdzia Bożego. Następuje po solidnym rachunku sumienia.

Mocne postanowienie poprawy

Decyzja o odwróceniu się od czynionego zła. Wyrażenie woli nie wracania do uprzednio popełnianych grzechów. Podjęcie konkretnych postanowień dotyczących ascezy oraz pracy nad sobą.

Szczera spowiedź

Ustne wyznanie grzechów spowiednikowi. Podstawowym warunkiem ważności spowiedzi jest jej szczerość i wyznanie co do liczby i rodzaju wszelkich grzechów ciężkich. Zaleca się wyznawanie grzechów powszednich. Spowiedź w której świadomie zataja się popełnione grzechy, z natury swojej jest nieważna.

Zadośćuczynienie Bogu i bliźniemu

Podjęcie działań zmierzających do naprawienia wyrządzonych przez siebie krzywd. Stanowi ono zwieńczenie i dopełnienie sakramentu pokuty i pojednania.

CO KAŻDY PENITENT WIEDZIEĆ POWINIEN?

Skąd wzięła się władza odpuszczania grzechów?

Została ona nadana przez Jezusa Chrystusa Apostołom i ich następcom. "A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane." (J 20,21-23)

Na czym polega tajemnica spowiedzi?

Kapłan wysłuchujący spowiedzi penitenta zobowiązany jest do zachowania w całkowitej tajemnicy treści wszystkiego co od niego usłyszał. Tajemnica spowiedzi pozwala na szczere i owocne przeżycie sakramentu pokuty i pojednania.

Jak często się spowiadać?

Nie istnieją uniwersalne reguły, ustalające częstotliwość spowiedzi. Przykazanie kościelne nakazuje, by spowiadać się przynajmniej raz w roku w Okresie Wielkanocnym. Zaleca się natomiast, by uczestniczyć w tym sakramencie przynajmniej raz w miesiącu.

Czy dopuszcza się wypadki w których kapłan może odmówić udzielenia rozgrzeszenia?

Najczęstszym wypadkiem w którym tak się dzieje, jest brak autentycznego żalu za grzechy i woli poprawy ze strony penitenta. Są również grzechy, których odpuszczenie zarezerwowane jest biskupowi diecezjalnemu a nawet Stolicy Apostolskiej.

Jak radzić sobie z lękiem i wstydem przed spowiedzią?

Potrzebna jest świadomość, że najważniejszą Osobą wysłuchującą mojej spowiedzi jest Jezus Chrystus. Należy trwać w ufności w Jego nieograniczone miłosierdzie. Ponadto warto pamiętać, że cierpienie i trud towarzyszący wyznawaniu grzechów ma wartość oczyszczającą i sam w sobie jest już elementem pokuty i zadośćuczynienia.

GRZECHY WOŁAJĄCE O POMSTĘ DO NIEBA

• Umyślne zabójstwo
• Grzech sodomski
• Krzywdzenie ubogich, wdów i sierot
• Zatrzymywanie zapłaty pracownikom